Een onlangs gepubliceerd artikel van David Dobbs op de bioGraphic website vat de geschiedenis van de bio-akoestiek samen, schetst het potentieel van passieve akoestische monitoring (PAM) om een revolutie teweeg te brengen in wetenschappelijk onderzoek en natuurbehoudsinspanningen, en beschrijft Haikubox als “een van de producten van deze revolutie.”
Dobbs wijst op de kracht van bio-akoestiek voor natuurbehoud:
De granulariteit van dit soort gegevens – de dichtheid ervan in zowel ruimte als tijd – is de sleutel tot de nieuwe kracht ervan. Het vermogen om de aanwezigheid van soorten op veel plaatsen voortdurend in de gaten te houden, in plaats van af en toe, creëert in wezen een gigantisch nieuw instrument dat buitengewoon gevoelig is voor veranderingen op zowel populatie- als ecosysteemniveau. Het is alsof een grote verzameling lenzen is samengevoegd tot één gigantische lens die dingen kan zien die de kleinere niet kunnen zien.
Het artikel deelt details, afbeeldingen en audiobestanden waarin onderzoek wordt belicht waarbij gebruik wordt gemaakt van bio-akoestiek om ongrijpbare vogelsoorten zoals de Eastern Black Rail en Spotted Owl beter te begrijpen, om te bepalen hoe de vocalisaties van sommige vogelsoorten het gedrag van anderen in de bossen van Vermont beïnvloeden, en help Afrikaanse bosolifanten te beschermen tegen stroperij.
Haikubox is een van de passieve akoestische monitoringtools die vloeiende schaalbaarheid en gedistribueerde capaciteit biedt die toekomstige inspanningen voor natuurbehoud zullen bevorderen. “Als we echt een mondiale impact willen hebben, kunnen wij niet de bottleneck zijn. Het is niet schaalbaar als mensen het niet zelf kunnen doen.” zei Holger Klinck, van het K. Lisa Yang Center for Conservation Bioacoustics van het Cornell Lab of Ornithology.